اصول حاکمیت Blockchain “چه کسی از نگهبانان محافظت می کند؟”

معرفی Blockchain Governance

وقتی اصطلاح بلاکچین در یک مکالمه مطرح می شود ، اکثر مردم تعطیل می شوند و مودبانه سعی می کنند خستگی آشکار خود را پنهان کنند. یعنی تا زمانی که آنها درک کنند که فناوری بلاکچین می تواند اطمینان حاصل کند که قهوه آنها تقلیدی نبوده است ، سبزیجات آنها با مواد شیمیایی پاشیده نشده اند ، داروهای آنها منقضی نشده است ، یخچال های آنها محصولات مورد نیاز را سفارش داده اند ، که ارث آنها طبق خواسته پدربزرگشان تقسیم می شود و مالکیت فروشندگان بر روی اتومبیل های جدیدشان با توجه به هویت دیجیتالی آنها تأیید شده است. زنجیره بلوک نشان دهنده نسل بعدی اینترنت است.

در ماه مه ، یک تیم تحقیقاتی از موسسه تورینگ دانشگاه آکسفورد گزارشی را به پارلمان انگلیس ارائه داد و استدلال کرد که قدرت نوآوری در بلاکچین بیشتر از دیدگاه کلی آن و برداشت های مالی آن ناشی می شود تا اجرای فن آوری آن. این به این دلیل است که فناوری بلاکچین روایتی را بیان می کند که به دلیل چگونگی بررسی مجدد ساختارهای مالی موجود و نحوه عملکرد آنها مهم است ، نه به دلیل کمک به اجرای یک فناوری خاص ، یکپارچه سازی یک کد خاص یا ایجاد یک برنامه کاربردی در خدمت یک صنعت تعریف شده. گزارش موسسه تورینگ ، فناوری بلاکچین را به عنوان یک فناوری بسیار نوپا تعریف کرده است که هنوز در مراحل ابتدایی به سطح یک فناوری نمی رسد. این گزارش مرحله توسعه فعلی بلاکچین را با اینترنت در سال 1993 مقایسه می کند ، چهار سال قبل از اینکه آمازون به یک شرکت تجاری عمومی تبدیل شود ، یک دهه قبل از تاسیس فیس بوک و هشت سال قبل از ترکیدن حباب dot.com.

وضعیت حاکمیت بلاکچین

طی چند سال گذشته ، این مفهوم نوپای مالی – فناوری زنجیره بلوک امید و امکان مسئولیت اصلاح جهان ، بهبود جامعه از بیماری های آن و معجزه در تقریباً همه جنبه های زندگی ما را فراهم کرده است. حساب های علمی ادعا می کنند که این زنجیره بلوک می تواند مشکل پناهندگان در اروپا را حل کند ، معضل قحطی آب و غذا در آفریقا را از بین ببرد ، دموکراسی را در سراسر جهان گسترش دهد ، دولت های تمامیت خواه را سرنگون کند و گرم شدن کره زمین را کاهش دهد. در واقعیت ، مانند شوخی معروف سیلیکون ولی که “ما ماشین های پرنده می خواستیم. در عوض ما 140 حرف داریم ، “با اشاره به توییتر ، شکاف بین این وعده نجات فناوری و اجرای آن گسترده و عمیق است.

نه نوآوری که فناوری بلاکچین در حوزه مالی و تجارت به ارمغان می آورد و نه پیشرفت های مفهومی آن ، که می تواند منجر به اجرای تغییرات قابل توجه پارادایم در زمینه های مختلف شود ، نباید دست کم گرفته شود ، اصول بلاکچین بیش از اینکه مبتنی بر مدیریت پایگاه داده غیرمتمرکز باشد ، توسط یک نهاد مرکزی اداره می شود. تأیید اقدامات در فناوری بلاکچین از طریق رمزگذاری داده ها انجام می شود ، داده ها امضا شده و ایمن شده اند به طوری که امکان تغییر یا آسیب رساندن آنها وجود ندارد ، در حالی که همه از یک توافق دموکراتیک استفاده می کنند ، به موجب آن حداقل 51٪ از گره ها تأیید و تأیید می کنند عملکرد معاملات این اجماع هرگونه سو abuse استفاده احتمالی از قدرت یا تحمیل دستور کار شخصی را از بین می برد و در واقع به فناوری منجر می شود که اصل اساسی آن نه تنها باعث ایجاد و تقویت اعتماد در بین همکاران می شود بلکه ارزش های دموکراسی و تمرکززدایی را نیز تقویت می کند..

اصول حاکمیت بلاکچین

اصولی که توسط فناوری بلاکچین تجسم یافته است ، به عنوان یک ارزش اضافی نوآورانه و به عنوان یک جایگزین مفهومی و واقع گرایانه برای شیوه متمرکز زندگی فعلی ما عمل می کند. بیشتر آنچه ما اکنون تجربه می کنیم از طریق تصمیمات از بالا به پایین تعیین می شود ، چه توسط مدیریت شرکت های بزرگ بین المللی ، و چه توسط کنگره های متمرکز که اکثر حوزه های زندگی ما را کنترل می کنند. یکی از سوالاتی که در چند سال گذشته به ندرت مورد بررسی قرار گرفته است این است که فناوری بلاکچین بر اساس چه قوانینی استوار است. این شامل پرسیدن اینکه چه کسی DNA blockchain را تعیین می کند ، چه کسی حق تصمیم گیری دارد و چگونه این حق در واقعیت اجرا می شود. به طور دقیق تر ، سیستم حکومتی بلاکچین یا “چه کسی از نگهبانان محافظت می کند؟” چیست؟

به طور کلی ، حاکمیت به سیستم نهادی اشاره دارد که تصمیم گیری مشترک را تسهیل می کند و اجرای تصمیمات را تضمین می کند. نهادهای حاکم ، اعم از کشورها یا استخراج کنندگان بلاکچین ، از قوه های مقننه ، اجرایی و قضایی تشکیل شده اند و ویژگی های آنها توانایی تصمیم گیری و اجرای تصمیمات و به دست آوردن نتایج مطلوب است. مجمع دانشکده حقوق هاروارد در زمینه حاکمیت شرکتی و مقررات مالی روش های مختلفی را می توان استفاده کرد که از طریق آن می توان از فناوری بلاکچین برای ادغام اصول حاکمیت شرکتی در شرکت های فعلی استفاده کرد و این فناوری را نوآوری مهمی می داند که نویدبخش آینده است. با این حال ، مجمع پیشنهادهایی در مورد چگونگی ادغام اصول حاکمیت شرکتی در سیستم های فناوری مبتنی بر بلاکچین ارائه نمی دهد. آیا این استفاده متقابل بالقوه از فناوری بلاکچین در حاکمیت شرکتی و حاکمیت شرکتی در فناوری بلاکچین صرفاً یک توتولوژی است که روشهای مختلف بیان همان هدف را نشان می دهد یا یک بازگشت یا تکرار غیرواقعی است?

توسعه مدیریت بلاکچین

بلاکچین نوآوری فین تک است که بر بخشهای اقتصادی ، تجاری و مالی تأثیر می گذارد. محققان موسسه حاکمیت شرکتی اروپا (ECGI) به ضرورت ادغام اصول حاکمیت شرکتی در نهادهای نظارتی در بازارهای مالی اشاره کرده و استفاده از بهترین شیوه های حاکمیت شرکتی را تشویق کرده اند. اینها شامل مجموعه ای از اصول ، سازوکارها و قوانینی است که چگونگی عملکرد شرکت ها برای کنترل و نظارت بر مسئولیت های خود را تعریف می کند و همچنین اصول مدیریت مبتنی بر شفافیت ، وحدت و پاسخگویی را شامل می شود. توصیه های ECGI عبارتند از: جدا کردن نهادهای نظارتی از وابستگی به حوزه های قضایی جغرافیایی یا ملی ، بنابراین دخالت های سیاسی به حداقل می رسد. تفکیک بودجه بودجه نهادهای نظارتی از بودجه های دولتی به منظور افزایش استقلال یا نهادهای نظارتی ؛ افزایش تنوع در بین مدیران مشغول به کار در نهادهای نظارتی با اجازه دادن نمایندگان بیشتر از مردم و کارشناسان. اطمینان از مطابقت مدیران با استانداردهای قانونی مراقبت و امانتداری ؛ و استفاده از بررسی بین المللی بین المللی به منظور افزایش استقلال نهادهای نظارتی. ارزش دارد بررسی شود که آیا این توصیه ها می توانند در ایجاد اصول حاکم بر سیستم های بلاکچین مفید باشند؟.

محققان مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (CNRS) ، که احتمال ادغام قانون در برنامه نویسی رایانه را بررسی کردند ، اظهار داشتند که چنین ادغامی در دهه گذشته به منظور تنظیم رفتار مصرف کنندگان یا کاربران کد ، بسیار محبوب شده است. ، هم در زمینه فعالیتهای آنلاین و هم در زندگی واقعی. در حقیقت ، تنظیم رفتاری که در کدها ادغام شده است ، ارزشهایی را تحقق می بخشد که بر رفتار ما تأثیر عمیقی می گذارد. به عنوان مثال می توان به موارد زیر اشاره کرد: همکاری در هنگام کار روی پرونده های مشترک ، مانند Google Docs. اشتراک اطلاعات و دانش در شبکه های اجتماعی ؛ ترویج فردگرایی خودشیفته ، همانند فیس بوک ؛ و پذیرش یا پیروی از فرهنگ کنترل و ردیابی با نقشه و برنامه های ناوبری. همه اینها از طریقی که حتی از آنها آگاهی ندارند ، بر کاربران تأثیر می گذارند. به گفته محققان CNRS ، تنظیم بلاکچین به زودی به واقعیت “اینترنت چیزها” تبدیل خواهد شد که تعامل بین دستگاه های کاربران را بدون اجازه صریح کاربران و “به نفع خودشان” امکان پذیر می کند. دستگاه های مبتنی بر بلاکچین طبق قوانین فنی و کنترل شده توسط قراردادهای هوشمند ، باز و قفل کردن درها ، هدایت ما در اتومبیل های هوشمند و فعالیتهای بی نهایت بیشتر ، با هر سرعت و هر طریقی که تعیین کنند.

قانون در جوامع مدرن غالباً به منظور اجازه انعطاف پذیری در موارد استثنایی عمداً مبهم است. در مقابل ، قوانین فناوری اساساً قابل تغییر نیستند. در نتیجه ، کارآیی بدست آمده توسط سیستم های زنجیره بلوک می تواند در نهایت برای کاربران آن مضر باشد. با این حال ، محققان CNRS توانایی پیاده سازی سیستم های فنی و حقوقی را به عنوان یک ارزش دموکراتیک با اهمیت قابل توجه می دانند و نتیجه گرفتند که این شبکه حاکمیت مدینه فاضله که به طور بالقوه توسط فناوری بلاکچین ارائه می شود ، می تواند به تحقق آرمان های آزادیخواهانه کمک کند ، تا زمانی که به جای آن نتیجه نگیرد. در یک دیستوپی اجتماعی.

اصل حاکمیت بلاکچین – مورد آزمون DAO

یک نمونه از ساختار سازمانی و تجاری نوآورانه با استفاده از اصول حاکمیت شرکتی در اکوسیستم بلاکچین ، سازمان خودمختار غیرمتمرکز یا DAO است. این مدل کسب و کار خودمختار ، که امروزه علمی تخیلی به نظر می رسد ، اما می تواند در آینده عادی باشد ، برای اولین بار در سال 2016 با هدف خدمت به عنوان صندوق تأمین مالی پروژه اجرا شد. DAO در شبکه Ethereum فعالیت می کند و براساس بودجه جمعیت ، با جمع آوری 150 میلیون دلار از 11000 سرمایه گذار. یکصد بزرگترین سرمایه گذار 46 درصد سهام شرکت را در اختیار دارند و بزرگترین سرمایه گذار کمتر از چهار درصد سهام را در اختیار دارد. در نتیجه ، سهامداران کنترل کننده وجود دارند ، اما آنها قدرت کمتری نسبت به بازار معمولی تجارت دارند. DAO با یک سیستم قراردادهای هوشمند در بین سهامداران خود کار می کند و هیچ آدرس فیزیکی یا افرادی که مسئولیت مدیریتی دارند ، ندارد. طبق نظریه راهنمای حاکمیت این سازمان ، جلوگیری از تمرکز قدرت در دست نمایندگان ، شرطی که به عنوان معضل نماینده در حاکمیت شرکتی شناخته می شود و تقسیم قدرت تصمیم گیری بین همه سهامداران ، ضمانت های بهتر منافع سهامداران را تضمین می کند و از سو misاستفاده از منابع و بودجه توسط مدیرانی که منافع آنها می تواند با سهامداران شرکت متفاوت باشد جلوگیری کند.

DAO به عنوان یک سازمان مبتنی بر بلاکچین ، برای همه سهامدارانش کاملاً شفاف است. اقدامات انجام شده توسط آن طبق کدی انجام می شود که هر سهامدار می تواند آن را بررسی و حسابرسی کند. سرمایه گذاران از طریق توکن دیجیتال حق رأی دارند و تصمیمات با رأی دادن به پیشنهادهایی که توسط یک “پیمانکار” در دستور کار قرار گرفته است ، تصمیم گیری می شوند. قبل از رأی گیری ، گروهی از داوطلبان به نام “خزانه داران” هویت کسانی را پیشنهاد می دهند که هر اقدامی را انجام می دهند و اطمینان حاصل می کنند که تمام پروژه های پیشنهادی مطابق با قانون است. تمام سود حاصل از سرمایه گذاری در پروژه ها ، البته بدون کسر هزینه های دستمزد ، به سهامداران منتقل می شود. یکی از اهداف اصلی DAO این بود که یک سازمان خارج از کشور بدون هیچ صلاحیت ملی برای تضمین استقلال آن و اطمینان از عدم نقض قوانین هیچ کشوری باشد. با این حال ، در نهایت به عنوان یک شرکت در سوئیس ثبت نام کرد. DAO به عنوان یک نمونه پیشگام شناخته شد که با اجرای اصول حاکمیت شرکتی خالص با حداکثر شفافیت و کنترل کامل توسط کلیه سهامداران ، پارادایم های مدیریت سازمان های مالی و بازرگانی را به چالش کشید. بنابراین به عنوان نمونه ای از حکمرانی در یک سازمان خودمختار عمل کرد.

با بازگشت به گزارش سیاست بلاکچین که اخیراً به پارلمان انگلیس ارسال شده است ، این گزارش شامل تعریف استانداردهای محیط زیست ، اجتماعی و حاکمیت (ECG) است که معادل وسیع تری از مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) است. در این گزارش آمده است كه امروزه این استانداردها توسط مشاغل با ارزش 8.2 تریلیون دلار فقط در ایالات متحده اتخاذ شده است ، در حالی كه در سراسر جهان ، دامنه مشاغل با استفاده از این استانداردها 22 تریلیون دلار برآورد شده است. محققان توصیه می کنند ECG را به عنوان یک مجموعه استاندارد بین المللی تعریف کنند تا به عنوان پایه ای برای ایجاد اصول حاکمیت برای فناوری بلاکچین مورد استفاده قرار گیرد تا اطمینان حاصل شود که ایجاد یک مبانی اخلاقی و پاسخگو برای ساختارها ، سازوکارها ، امور مالی و جوامع آینده. اجرای این توصیه می تواند حفظ اصول حاکمیت شرکتی و مسئولیت اجتماعی را تضمین کند.